Kto i w jakiej kolejności wnosi opłatę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej?

Przejdź do - strona Poprzednia
Przejdź do - strona Następna
Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
Drukuj treść tego artykułu
Powrót do poprzedniej strony
Kontakt na stronie Kontakt

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 60 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pobyt w DPS jest odpłatny, a opłatę tę ustala się w drodze decyzji.
Stosownie do treści art. 61 ust. 1 ustawy, do wnoszenia opłaty, obowiązani są w kolejności:
- mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich - przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka;
- małżonek, zstępni przed wstępnymi;
- gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej.
W przypadku gdy mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność, małżonek, zstępni, wstępni oraz gmina nie mają obowiązku wnoszenia opłat.

Zstępni i wstępni - czyli kto to taki?

Zstępni to potomkowie danej osoby fizycznej - biologiczne dzieci, wnuki, prawnuki, itd., a także dzieci adoptowane (przysposobione), jak również dzieci uznane za własne oraz dzieci pochodzące spoza małżeństwa.

Wstępni to członkowie naszej rodziny, od których się wywodzimy - rodzice, dziadkowie, pradziadkowie itd.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej (art. 61 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej) wnoszą:
- w pierwszej kolejności - osoba kierowana do domu pomocy społecznej (mieszkaniec domu) w wysokości do 70% dochodu własnego, a w przypadku osób małoletnich - przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu; jednak nie więcej niż pełny koszt utrzymania;
- w drugiej kolejności - małżonek, zstępni przed wstępnymi, zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej:
- trzecia w kolejności jest gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - która wnosi opłatę w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej, a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których była mowa wyżej.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić także inne osoby (np. rodzeństwo, dalsi krewni czy też inne osoby nieobowiązane do alimentacji).
W przypadku ponoszenia odpłatności za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej przez osoby zobowiązane (małżonek, zstępni lub wstępni), wysokość ponoszonej przez nich odpłatności ustalana jest w umowie zawartej z kierownikiem Centrum Usług Społecznych.
Zawarcie umowy poprzedzone jest przeprowadzeniem rodzinnego wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego Centrum u osób zobowiązanych do ponoszenia opłaty za pobyt członka rodziny w DPS lub występuje o ich przeprowadzenie do właściwego Centrum Usług Społecznych.
Odmowa podpisania umowy przez osoby zobowiązane, w sytuacji gdy doszło do przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego i ustalenia dochodu osoby zobowiązanej, wysokość ich opłaty za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej ustalana jest w drodze decyzji administracyjnej z uwzględnieniem, że odpłatność mogą ponosić jedynie osoby, których dochód przekracza 300% kryterium dochodowego, i jednocześnie dochód osoby lub rodziny po potrąceniu opłaty nie może być niższy niż 300% kryterium dochodowego (art. 61 ust. 2d ustawy o pomocy społecznej).
W sytuacji, gdy osoba zobowiązana nie zgodzi się na podpisanie umowy oraz na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego - Centrum wyda decyzję o odpłatności w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej, a opłatą wnoszoną przez mieszkańca i opłatami wnoszonymi przez inne osoby obowiązane. Dodatkowo, gdy więcej niż jedna osoba zobowiązana do ponoszenia odpłatności odmawia podpisania umowy oraz przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego, pozostała opłata (stanowiąca różnicę między średniomiesięcznym kosztem a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca oraz innymi osobami, których odpłatność została ustalona w drodze umowy lub decyzji podjętej w wyniku ustalenia odpłatności po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego) obciąża te osoby proporcjonalnie - w częściach równych (art. 61 ust. 2e-2f ustawy o pomocy społecznej).